23 juni 2023

Evi van den Hout over de opdrachten binnen haar traineeship

Evi is trainee en bekleed op dit moment de rol van operationeel manager. Ze vertelt over de rollen die ze tot nu toe heeft vervuld, hoe ze zich heeft ontwikkeld én wat zij het meest waardevol vond aan haar traineeship: de denktank. “Ik leerde daar bijvoorbeeld hoe andere mensen naar mij kijken, en dat dat niet altijd overeenkwam met hoe ik mezelf zag.”
 

hoe ervaarde je je eerste rol?

“Je begint altijd met je voeten in de klei. Meestal in de rol van intercedent of recruiter. Uitzenden is natuurlijk waar Randstad Groep Nederland voor staat. Superbelangrijk om dat mee te krijgen.”

Zelf begon Evi als intercedent bij Tempo-Team, onderdeel van Randstad Groep Nederland, in Den Haag. “Ik vond dat stiekem wel heel erg leuk. Maar het is iets waar je niet voor hebt gestudeerd, waardoor ik moest accepteren dat ik misschien niet de allerbeste intercedent zou worden.” 

Wat Evi er vooral leuk aan vond: “Je zou denken dat alles bij een corporate helemaal voorbedacht, geregeld en uitgestippeld is, maar dat bleek totaal niet zo te zijn. Als ik het leuk vond om flyers te printen met mijn hoofd erop en die op alle industrieterreinen in de buurt rond te brengen, vond mijn manager dat een supergoed idee.” ‘Kijk maar of het werkt’, zei haar manager dan. Veel ruimte voor eigen invulling dus. En super hands on, benadrukt Evi. “Je moet niet bang zijn om de telefoon op te pakken.”
 

wat vind je het meest waardevolle onderdeel van het traineeship?

“De denktank,” zegt Evi zonder twijfel. “Daar zie je een halfjaar lang elke woensdag dezelfde groep van zeven tot negen trainees. De eerste helft van zo’n dag staat persoonlijke ontwikkeling centraal. Dat is voor mij de veilige haven geweest waarin je direct feedback krijgt en met elkaar reflecteert op wat er gebeurt in een moment. Dat nam ik vervolgens mee naar de werkomgeving, om er nog meer mee te oefenen.” 

Soms is de denktank ook wel confronterend, zegt Evi. “Ik leerde bijvoorbeeld hoe andere mensen naar mij kijken, en dat dat niet altijd overeenkwam met hoe ik mezelf zag. Zo kan ik best wel onzeker zijn, terwijl dat op een ander helemaal niet zo overkomt. Omdat ik heel veel onafhankelijkheid uitstraal, denken mensen: ‘Die hoeven we niet te helpen, die kan het wel zelf.’ Terwijl ik het soms ook even niet weet, en wel graag hulp wil.” In de denktank leerde ze dit duidelijker te maken, bijvoorbeeld door uit te spreken dat ze die hulp nodig heeft. “Die uitstraling verander je niet zo snel, maar je kunt wel zeggen dat je soms iets anders uitstraalt dan dat je daadwerkelijk nodig hebt.”

In het andere gedeelte van de denktank behandel je met je groep samen een organisatievraagstuk dat wordt aangedragen door de directie van Yacht, Tempo-Team of Randstad. “Je vormt dan een soort werkgroep, zodat je een werksituatie nabootst.” Ondertussen houdt de ‘schaduwnotulist’ in de gaten wat er tussen de regels door gebeurt: welke onuitgesproken onderstroom is er merkbaar? Denk aan ergernissen, iemand die heel direct uit de hoek komt of iemand die ‘s ochtends heeft gezegd dat die zich meer wil uitspreken, maar vervolgens de hele middag niks inbrengt. “Dan gaan we in gesprek over: wat gebeurde daar nou precies?”
 

hoe kwam je bij de rol die je nu vervult?

Solliciteren voor een volgende rol, is vooral veel netwerken, zegt Evi. “We hebben online een overzicht waar de interne vacatures op komen. Maar als je eenmaal met mensen in gesprek bent, kom je erachter dat er ook veel vraag is op plekken waar geen vacature voor online staat. En het is een leuke manier om mensen te leren kennen.”

“Ik was op zoek naar iets tussen de operatie en de strategie. Maar de rol die ik vond, bleek niet zo goed bij mij te passen. Ik heb het nodig om doelstellingen te hebben en te weten wanneer ik succesvol ben in mijn werk.” Die doelstellingen ontbraken daar. “Het voelde voor mij als: alles wat je verkocht krijgt is mooi meegenomen, en zo niet, dan niet. Dat motiveerde mij onvoldoende.” 

Hoewel ze niet actief op zoek was, werd Evi na zes maanden in die rol benaderd door haar oude manager. Die nodigde haar uit om te solliciteren voor een rol als operationeel manager. “Eerst dacht ik: ik voel me heel vereerd dat je me benaderd voor een rol als deze, maar ik ben net zes maanden geen intercedent meer, dus ik weet niet of ik het wel kan. Toen heb ik het even links laten liggen. Nog geen vier weken later werd ik gebeld door de regiodirecteur, die me uitnodigde om te solliciteren.”

Door het traineeship kende Evi zichzelf goed en wist zij precies wat haar sterke en minder sterke kanten zijn. “Dus ik ging met een A4’tje naar die regiodirecteur en zei: ‘Dit is wie ik ben, dit zijn mijn valkuilen. Je weet: ik ben ontzettend junior. Dit is wat ik nodig heb van een leidinggevende. Kun jij voor mij ook echt de tijd vrijmaken die ik nodig heb? Als dat kan, ga ik solliciteren.’” 

“Achteraf best wel gek eigenlijk, maar het werd heel goed ontvangen,” zegt Evi lachend. “Hij had echt zoiets van: je geeft het eerlijke verhaal, waardoor ik weet wat ik aan je heb. Daardoor durfde ik het ook wel aan.” Zodoende werkt Evi sinds mei 2022 als operationeel manager. 

juiste vacature niet gevonden?

Maak een jobalert aan en ontvang een melding per mail
wanneer er nieuwe vacatures zijn!

Top